Σας ευχαριστώ για την ευγενική σας πρόσκληση να παραστώ στην Ημερίδα και σας συγχαίρω για την οργάνωσή της.

Παρόμοιες Ημερίδες πρέπει να γίνονται συχνότερα γιατί η ανάπτυξη του επιστημονικού διαλόγου σ’ αυτές δεν είναι εύκολη αφού δεν υπάρχει μεταξύ ομιλητών και ακροατών εξοικείωση για τη σημασία της κάθε έννοιας.

Οι εγγενείς αυτές δυσκολίες στον επιστημονικό διάλογο δεν αναφέρονται για να απογοητευθούν οι οργανωτές, αλλ’ απεναντίας αναφέρονται υποστηρικτικά για τη πύκνωση αυτών των Ημερίδων.

Θα σας αναφέρω μερικές προσωπικές μου απόψεις που αφορούν το περιεχόμενο των γνώσεων του Τμήματός σας για Διοίκηση έργων και που αναφέρονται στο στάδιο υλοποίησης του έργου.

Δεν πρέπει να είμαστε δογματικοί και απόλυτοι σε έννοιες όπως σωστός προϋπολογισμός και ακριβής τήρηση χρονοδιαγραμμάτων. Τελευταία πολύς λόγος γίνεται γι’ αυτές τις δύο έννοιες που οδήγησαν μάλιστα και σε δημοσιεύματα μειωτικά για τους Μηχανικούς, με αφορμή την επιστολή Barnier.

Ας δούμε όμως και τις πραγματικές συνθήκες υπό τις οποίες εκπονείται μια μελέτη, και βέβαια μιλάμε για σημαντικά έργα με πολλές τεχνικοοικονομικές παραμέτρους. Υπάρχει αξιοκρατία στη μελέτη; Όλοι οι μελετητές είναι ισότιμοι και παράγουν ίδιο επίπεδο μελετών; Θα μου πείτε, υπάρχει και ο επιβλέπων της μελέτης. Μήπως όμως αυτός ξέρει λιγότερα και από τον μελετητή; Ίσως υποστηρίξετε ότι υπάρχει και κάποιο Συμβούλιο που εγκρίνει τη μελέτη. Πόσο χρόνο όμως θα διαθέσει ένα Συμβούλιο για την έγκριση της μελέτης; Είκοσι λεπτά, μισή ώρα;

Η μελέτη ουσιαστικά δημοσιοποιείται μόνο με τη δημοπράτηση του έργου. Μόνο τότε ένα μεγάλο μέρος των Τεχνικών Εταιριών λαμβάνουν γνώση της μελέτης προκειμένου να ετοιμάσουν τη προσφορά τους για την υλοποίησή της.

Αν η μελέτη, στο στάδιο αυτό της ουσιαστικής κρίσεως από τις Τεχνικές Εταιρίες, κριθεί ότι έχει ελλείψεις ή ότι παρουσιάζει κενά ή ότι περιέχει μερικές αδόκιμες κατασκευές δεν νομιμοποιούνται οι Τεχνικές Εταιρίες να τις επισημάνουν και να προτείνουν αλλαγές; Τότε ο Κύριος του Έργου τι θα κάνει; Θα τις αγνοήσει;

Ισχυρίζονται μερικοί ότι με τις αλλαγές ο ανάδοχος ωφελείται. Μπορεί. Αυτό όμως είναι το πρόβλημα του έργου;

Κατά την άποψή μου αυτά είναι «αφέλειες». Ένα μεγάλο έργο δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους δογματισμούς στη διαδικασία υλοποίησής του. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητο να διαθέτει ένα βαθμό ευελιξίας.

Ένα μεγάλο έργο «ωριμάζει» διαρκώς. Η ωρίμανση αυτή δεν διαρκεί μόνο όσο διαρκεί το στάδιο του προγραμματισμού του και της μελέτης του. Συνεχίζεται και στη διάρκεια της κατασκευής.

Δεν επιτρέπεται λοιπόν χάριν των παραπάνω δογματισμών να επιτρέπουμε να υλοποιούνται έργα «παρωχημένα». Παρωχημένο έργο δεν είναι ποιοτικό έργο.

Καταλαβαίνω πολύ καλά τις δυσκολίες εφαρμογής αυτών που λεω αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι η εκπόνηση μιας μελέτης και το μονοσήμαντο κλείσιμό της έχει πια ξεπεραστεί. Όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε διεθνές επίπεδο.

Εδώ απαιτείται η αποφασιστική λειτουργία του Μηχανικού Παραγωγής και Διοίκησης του Έργου, για να συντονίσει προβλήματα που προκύπτουν από την ευελιξία που πρέπει να διαθέτει το έργο. Δεν είναι εύκολο αυτό αλλά ας παρηγορηθούμε σκεπτόμενοι ότι την ευελιξία αυτή τη διαθέτουν ήδη τα ιδιωτικά έργα που ουσιαστικά ωριμάζουν κυρίως κατά τη διάρκεια της υλοποίησής τους. Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι τα ιδιωτικά έργα δεν διαθέτουν ποιότητα.

Σας ευχαριστώ για τη προσοχή σας.-