Αξιολόγηση-Πρόβλεψη Πορείας Κρίσιμων Στόχων του Έργου (Ανάλυση, Διάγραμμα Τάσεων)

 

 

Λάζαρος Παπαβασιλείου

Διευθυντής Τεχνικών Έργων Δ.Π.Θ.

Παναγιώτης Χαραλάμπους 

Προγραμματιστής Τεχνικών Έργων

(ΘΗΣ Κομοτηνής-ΑΕΓΕΚ)

 

 

 

 


ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

(Ανάλυση , Διάγραμμα  Τάσεων)

Μέρος 1ο  : Ανάλυση Μεθόδου των Τάσεων - Πρόβλεψη Στόχων του Έργου

α) Εισαγωγή

Το κρισιμότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι διευθυντές (Project & Site Managers) κυρίως σε μεγάλα αλλά και σε μικρής κλίμακας κατασκευαστικά έργα, είναι η δυσκολία να προβλέψουν από την αρχή ή από τα πρώτα στάδια του έργου, τη τελική τιμή των δύο πιο σημαντικών μεγεθών του. Πρόκειται για την ημερομηνία  λήξης και το τελικό κόστος του έργου. Βέβαια τα δύο αυτά μεγέθη συνίστανται από πολλές μεταβλητές, αλλά η παρούσα μελέτη θα ασχοληθεί κυρίως με τα δύο κορυφαία μεγέθη.

Τονίζεται ότι η αναφορά γίνεται σε μεγέθη που συνεχώς αλλάζουν μέσα στο πέρασμα του χρόνου, άρα είναι σημαντική η συνεχής παρακολούθηση της κατάστασής τους αλλά και των παραγόντων που επηρεάζουν το εύρος των αλλαγών τους.

Παράλληλα πρέπει να σημειωθεί ότι, αν προσεγγισθούν με αξιόπιστο τρόπο η λήξη και το τελικό κόστος του έργου στο νωρίτερο δυνατό χρόνο, τότε η διοίκηση του έργου στο εργοτάξιο έχει προσφέρει μια πολύ σημαντική υπηρεσία στη κεντρική διοίκηση των έργων και του συνόλου της εταιρείας, αφου θα είναι γνωστά  (με μικρές λογικές αποκλίσεις) όλα τα χρηματοικονομικά μεγέθη που θα προκύψουν μετά τη λήξη του έργου. Συνεπώς θα καταστεί πιο ρεαλιστικός ο προγραμματισμός και η στρατηγική της εταιρείας για τα επόμενα έργα ή κινήσεις της.

Η παρούσα μελέτη θα προσπαθήσει μέσα από τη θεωρία των τάσεων να δώσει αξιόπιστη απάντηση στη τελική λήξη και στο τελικό κόστος του έργου, ενώ είναι γνωστό ότι και  άλλες μέθοδοι εξίσου σημαντικές και αξιόπιστες,μπορούν να προσφέ-

 ρουν λύσεις στο νωρίτερο χρόνο των δυο παραπάνω κρίσιμων μεγεθών.

Όλη η προαναφερθείσα αλλά και η παρακάτω ανάλυση δεν μπορεί να σταθεί πρακτικά και επιστημονικά χωρίς τη παρουσιά αναλυτικού χρονοδιαγράμματος του έργου, το οποίο να υπολογίζει σε περιόδους (ανα μήνα, τρίμηνο) τις παραπάνω μετα- βλητές.

 

β) Μια απλή διατύπωση της θεωρίας της τάσης

Δίνοντας με απλό τρόπο ένα ορισμό της θεωρίας των τάσεων, θα λέγαμε ότι πρόκειται για τη ‘συνήθεια’ που αποκτά η καμπύλη ενός μεγέθους ύστερα από αρκετά ιστορικά δεδομένα που μας δίνει η πραγματικότητα., δηλαδή το πέρασμα του ημερολογιακού χρόνου (όπως και αν αυτός εκτιμάται περιοδικά – εβδoμάδα, μήνας κλπ). Στη συνέχεια αυτή η καμπύλη αποκτά τη δική της ‘συνήθεια’ και ο μελετητής προσπαθεί να προβλέψει τη μελλοντική πορεία του έργου επιλέγοντας τη κατάλληλη κάθε φορά καμπύλη (γραμμική, λογαριθμική, πολυωνυμική) για να προβάλει την μέχρι τώρα πορεία του έργου στο μέλλον.

 Η τάση είναι μεταβλητή διαγράμματος (καμπύλη) που απορρέει από τη βασική καμπύλη που παρουσιάζει το μέγεθος που μελετάται. Άρα θα πρέπει να εντοπιστούν τα στοιχεία εκείνα που θεμελιώνουν και αποτυπώνουν τη βασική καμπύλη πάνω στο διάγραμμα και στην συνέχεια να ορίσουμε τη καμπύλη της τάσης.

Όπως προαναφέρθηκε στον ορισμό της τάσης, η παραγωγή της καμπύλης έχει άμεση και θεμελιώδη σχέση με το ιστορικό αρχείο του έργου.

Άρα πρώτο συστατικό στοιχείο είναι η σαφής πληροφόρηση της ιστορικότητας του έργου, κάτι που δομείται μόνο από τη συνεχή ενημέρωση του χρονοδιαγράμματος, η οποία και δίνει τα αναγκαία ιστορικά στοιχεία.

Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότερες χρονικές ‘τομές’ του έργου, άρα και στατιστικά καλύτερη προσέγγιση (μεγαλύτερη διασπορά τιμών στο ιστορικό αρχείο του έργου).

Δεύτερο συστατικό στοιχείο είναι η βασική καμπύλη πάνω στην οποία στη συνέχεια παράγεται η τάση. Η έρευνα έχει δείξει ότι πρέπει να μελετηθεί ξεχωριστά η τάση του τελικού κόστους από τη τάση της τελικής λήξης του έργου.

Θα παρουσιασθεί πρώτα η μελέτη της τάσης της λήξης του έργου και παρακάτω θα εξηγηθεί η πιθανή ενδεχόμενη σύνδεσή της με την αντίστοιχη του κόστους η οποία και θα καταγραφεί στη συνέχεια.

 

γ) Μελέτη τάσης Τελικής Λήξης του Έργου

Πρώτο χαρακτηριστικό γνώρισμα που αποτελεί και θεμέλιο της μελέτης είναι η παρουσία της χρονικής μεταβλητής και στους δύο άξονες του καρτεσιανού διαγράμματος.

Στον άξονα Χ καταγράφονται οι χρονικές στιγμές που ‘παγώνει’ το έργο (τα έργα Στόχοι) και στο άξονα Υ τοποθετείται η κλίμακα του χρόνου με τις ημερομηνίες λήξης που παράγει το χρονοδιάγραμμα, κάθε φορά που «παγώνει» από το προγραμματιστή.

Δεύτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα της μελέτης είναι η παρουσία δύο βασικών καμπυλών χρόνου στο καρτεσιανό διάγραμμα. Η πρώτη παρουσιάζει τις ημερομηνίες που ‘πάγωσε’ το έργο (Data Date - Ημερομηνία Αναφοράς) και η δεύτερη αντικατοπτρίζει τις λήξεις του έργου που παράγει το χρονοδιάγραμμα κάθε φορά που δημιουργείται ο νέος στόχος.

Τα στάδια της μελέτης έχουν ως εξής :

 


1ο Στάδιο : Το πρώτο στάδιο παρουσιάζεται στο παρακάτω διάγραμμα., όπου σχηματίζονται οι πρώτες δυο καμπύλες.

 


Και οι δύο αξονές (Χ & Υ) πρέπει να έχουν την ίδια αφετηρία (να τέμνονται στο ίδιο χρονικό σημείο) ,επισης η καμπύλη των στόχων (Data dates) είναι ευθεια.   Χαρακτηριστικό είναι ότι αυτή η καμπύλη, συνεχίζεται και μετά την τρέχουσα ημερομηνία έτσι ώστε να να μπορέσει στο δεύτερο στάδιο να συναντήσει τη τάση της λήξης του έργου.

Από τη παραπάνω παρατήρηση συμπεραίνουμε το πρώτο συμπέρασμα της μελέτης ότι πρέπει να θεωρήσουμε σαν λήξη του έργου τη τομή της τάσης με την καμπύλη των στόχων που ‘πάγωσαν’ στη διάρκεια της ενημέρωσης.

 

2ο Στάδιο : Στο δεύτερο στάδιο σχηματίζεται η καμπύλη της τάσης (στο συγκεκριμένο διάγραμμα είναι η γραμμική τάση) οπότε και διαφαίνεται η τομή των δυο καμπυλών.


 

 


Στο παραπάνω διάγραμμα, τονίζεται ότι ο μελετητής επέκτεινε την καμπύλη των ημερομηνιών αναφοράς (Στόχοι) γιατί διαφαίνεται ότι το έργο θα ξεπεράσει και την 31/08/2002, που ήταν η προσεγγιστική εκτίμηση του μελετητή για την τελευταία ενημέρωση του χρονοδιαγράμματος.

 

δ) Μελέτη τάσης Τελικού Κόστους του Έργου

Η τάση του τελικού κόστους του έργου θεωρείται και παράγεται απλούστερα λόγω της ύπαρξης χρόνου μόνο στον ένα άξονα (Χ). Στον άξονα των Υ παρουσιάζεται η κλίμακα του τελικού κόστους, και πάνω στη καμπύλη που δημιουργείται έως και την τρέχουσα ημερομηνία αναφοράς, εφαρμόζεται η καμπύλη της τάσης (και εδώ εκτιμάται το τελικό κόστος με γραμμική τάση).

 

 

 

 

Τρέχουσα ημερομηνία αναφοράς

 

 


Από το διάγραμμα φαίνεται ότι η τάση του κόστους ξεπερνάει τη τελευταία πρόβλεψη που έγινε (65,000,000 ΕΥΡΩ) και προσεγγίζει τα 70.000.000 ΕΥΡΩ, θεωρώντας όμως ότι γίνεται αποδεκτή από τη μελέτη η προηγούμενη τάση λήξης του έργου που προσεγγίζεται στα τέλη Σεπτεμβρίου.

 

Άρα ένα σημαντικό θέμα που πρέπει να προσεγγισθεί στη αξιόπιστη και πρακτική βάση του είναι το κατά πόσο πρέπει ο μελετητής να παραδώσει στο Διευθυντή του Έργου πρόβλεψη τελικού κόστους με βάση και τις 30 μέρες καθυστέρησης που προβλέπει η μέθοδος των τάσεων ή να δώσει τελικό κόστος τη πρόβλεψη της τάσης του κόστους έως και την ημερομηνία που προβλέπει το χρονοδιάγραμμα (βλέπε πρώτο διάγραμμα) στη τελευταία ενημέρωση που έγινε ( 01ΣΕΠ02).

Μέρος 2ο :   Πεδιο εφαρμογης της Μεθοδου των Τασεων - Συμπερασματα

α) Συνδεση-πηγες

Ακούσαμε τους γενικους αξονες του θεματος που ασφαλως θα μας συνοδευσουν στην περαιτερω αναλυση,στο τελος όμως της παρουσιασης του κ Χαραλαμπους ετεθει ενα θεμελιωδες ερωτημα σχετικα με την αξιοπιστια των αποτελεσματων της μεθοδου των τασεων.Στο A guide to the Project ManagementBody of Knowledge” του Project Management Institute εκδοση 2000  το οποιο νομιζω  εγινε και Εθνικη Προδιαγραφη των Ηνωμενων Πολιτειων, γινεται μια περιορισμενη αναφορα στο θεμα των τασεων στα κεφαλαια: [8] Διαχειριση της Ποιοτητος Eργου, [10] Διαχειριση της Επικοινωνιας Εργου και στο κεφαλαιο [11] Διαχειριση του Κινδυνου του Εργου.

Σε ένα κειμενο σεμιναριου του Ινστιντουτου Πληροφορικης και Project Management του Πανεπιστημιου της Βρεμης εχουμε εκτενη αναφορα  στην μεθοδο  της αναλυσης των τασεων με μεγαλη όμως προσοχη οσον αφορα τoν τροπο  χρησης της.

  β) Αιτιολογικη βαση

Ας προπαθησουμε να θεμελιωσουμε την σπουδαιοτητα της μεθοδου.

Το Προγραμμα ενός εργου δεν είναι τιποτε άλλο παρα ένα ή περισσοτερα σεναρια εκτελεσης του, που εχει πολύ λιγη αξια,αν δεν πραγματοποιησουμε μελλοντικά αυτά που περιγραφει.Συνεπως απαιτειται και μια δεσμευση ολων των εμπλεκομενων μερων οτι θα  τηρησουν τις προβλεψεις.

Σχεδιαζουμε όμως για το μελλον, ενώ μπορουμε να δρασουμε  μονο στο παρον (δεν

βρηκαμε ακομη τη «μηχανη που θα μας μεταφερει στο μελλον».Η πρακτικη λοιπον αξια του προγραμματισμου είναι ότι μας προτρεπει να συμπεριφερθουμε καταλληλα σημερα,ώστε να πετυχουμε στο μελλοντικα τους στοχους μας.Η σωστη όμως συμπεριφορα στο παρον πρεπει να στηριζεται, όχι μονο σε πληρη σημερινα  στοιχεια του εργου αλλα και στην δυναμικη της πορειας του μεσα στον χρονο, δηλαδη στις τασεις του.Σημερα ειτε στα Δημοσια Εργα με τους ΣΠ ή ΑΠΕ οσον αφορα μονο το κοστος, ειτε στα πιο συγχρονα λογισμικα προγραμματισμου εργων,για πολλα  μεγεθη, υπαρχει η δυνατοτητα να εχουμε συγχρονως μπροστα μας τρεις τιμες για το καθε μεγεθος.Την τρεχουσα τιμη δηλαδη την τιμη του μεγεθους σημερα και τις τιμες δυο στοχων του εργου,που συνπιπτει συνηθως η μια με την τιμη της προηγουμενης αναθεωρησης του Προγραμματος και η άλλη με αυτή της αρχικης συμβασης.Είναι όμως αρκετη η υπαρξη τριων τιμων ενός μεγεθους για να προσδιορισουμε την δυναμικη της πορειας του ; Noμιζω πως όχι ,χρειαζεται να ξερουμε πολλες τομες στη  διαρκεια της πορειας του εργου μεχρι σημερα, και επιπλεον πρεπει να εχουμε ιστορικα στοιχεια και από αλλα παλαιοτερα παρομοια εργα.

Ετσι στην αναλυση τασεων παγωνουμε το εργο οσο γινεται περισσοτερες φορες, τομες (Targets) του εργου (κατι που με τα καταλληλα λογισμικα που κυκλοφορουν σημερα  γινεται ευκολα) , και προασπαθουμε να βρουμε τις τασεις που υπαρχουν.

  γ) Παραδειγμα

Ας δουμε ένα συγκεκριμενο παραδειγμα.Εχουμε ένα εργο με τεσσερις τμηματικες προθεσμιες, αντι γιαυτες θα μπορουσαμε να εχουμε οποιαδηποτε σημαντικα σημεια της πορειας του εργου (δηλαδη τα ονομαζομενα milestones).O οριζοντιος αξονας είναι αυτος που καταγραφει τους χρονους ενημερωσης του προγραμματος του εργου (πραγματικος χρονος),ενώ ο κατακορυφος αξονας είναι εκεινος που προσδιοριζει τους εκτιμομενους, σε καθε αναθεωρηση ,χρονους επιτευξης των 4 milestones. Επισης στο διαγραμμα εμφανιζεται και η γραμμη των ημερομηνιων οπου γινεται η ενημερωση που είναι στην προκειμενη περιπτωση ευθεια.(Φαση ερωτησεων:).

Επισημαινουμε από την αρχη ότι η ημερομηνια περατος του εργου παραμενει σταθε- ρη 1-3-2003.Αυτό εμφανιζεται όταν δεν εχουμε καμμια δυνατοτητα να παρατεινουμε την προθεσμια του εργου συνολικα (π.χ. Ολυμπιακα Εργα), και προσπαθουμε με διορθωτικες κινησεις κατά την διαρκεια εκτελεσης του εργου να πετυχουμε τον τελικο μας στοχο.Σημειωνεται ότι, η απαιτηση να διακρινουμε τις επερχομενες αστοχιες οσο πιο πρωίμα γινεται, παιρνει πολύ μεγαλη βαρυτητα.

Ετσι εχουμε στο σχημα 1

Στην συνεχεια εχουμε:

Στον επομενο μηνα

Σε επομενο μηνα

Στον επομενο μηνα

Σε επομενο μηνα

 

 

Στον επομενο μηνα

Σε επομενο μηνα

Τελικο Διαγραμμα

  δ) Χρηση των εμφανιζομενων διαφορων

Ένα σημαντικο σημειο που πρεπει να δουμε,είναι η διαφορα της αρχικης ημερομη- νιας (ή αυτης που σε κάθε ενημερωση εμφανιζεται), από την ημερομηνια πραγμα- τοποιησης του κάθε milestone και περισσοτερο του σημειου ολοκληρωσης ολου του εργου(περιγραφή)..Ενώ σε όλα τα ενδιαμεσα σταδια συμπεριλαμβανομενου και του αρχικου σχεδιασμου,δωσαμε τον καλυτερο εαυτο μας για σωστή εκτιμηση ,και παλι η πραγματικοτητα στην μεγαλη  πλειοψηφια των περιπτωσεων ,δειχνει ,ότι πεσαμε εξω στις εκτιμησεις μας,για τα ενδιαμεσα τουλαχιστον σταδια,ειτε κατά τη φαση του προγραμματισμου ειτε κατά τη φαση της υλοποιησης. Aυτο σημαινει ότι καποιους παραγοντες,δεν μπορουμε να τους προσδιορισουμε.Ενώ λοιπον εχουμε αυτή την αδυναμία,η μεθοδος των τασεων μας δινει μια ποσοτικη και όχι μονο ποιοτικη εκτιμηση του χρονου που είναι πιθανο να υπερβουμε.Ετσι ειτε ειμαστε στην αρχη του εργου ειτε ενδιαμεσα μπορουμε να αντιμετωπισουμε το προβλημα αυτο ,στοχευοντας πχ νωριτερα κατά ισο χρονικο διαστημα.Ακουσα ότι οι Γερμανοι στα Σπατα εδωσαν από την αρχη στους προγραμματιστες εντολη να σχεδιασουν το προγραμμα του εργου με στοχο 6 μηνες νωριτερα από τον συμβατικο.Προφανως ειχαν ιστορικα στοιχεια από αλλα παρομοια εργα.

 

ε) Συσχέτηση-Ερμηνεία Καμπυλών με πραγματικές αιτίες του έργου

Είναι γενικως παραδεκτο,ότι η αναλυση των τασεων μπορει κατ’αρχην να στηριζεται στο σχημα των καμπυλων  που προκυπτει,αλλα είναι απαραιτητο να συνοδευεται από αναλυτικα σχολια με τα οποια τα σχηματα των καμπυλων να σχετιζονται με συγκεκριμενες αιτιες ή να προτρεπουν για  μεγαλυτερη αναλυση είτε  περισσοτερη έρευνα.Στην συνεχεια δινονται διαφορα σχηματα καμπυλων και θα σχολιαστουν:

Σχολιο:Στην περιπτωση αυτή με την συνεχη απομακρυνση της εκτιμουμενης ημερομηνιας του milestone μπορουμε να πουμε ότι ο προγραμματισμος δεν είναι καλα θεμελιωμενος.

Σχολιο:Με βαση την ισχυρη αποψη ότι τα milestones ,σχεδον παντα,σχετιζονται  μεταξυ τους φαινεται ότι σην περιπτωση μας στις εκτιμησεις για το δευτερο που εμφανιζεται σταθερο στις 15/1/2002, δεν λαμβανονται υπ’οψη , οι συνεχεις υποχωρησεις του πρωτου.

Σχολιο:Στην περιπτωση αυτή φαινεται ότι στην αρχη και εως ένα χρονικο σημειο, δεν ειχαμε κανενα ελεγχο της καταστασης.Σε καποιο χρονικο σημειο κατά το οποιο ο πραγματικος χρονος πλησιαζει τον εκτιμουμενο χρονο ολοκληρωσης των εργασιων που οριζουν το πρωτο milestone,αρχιζουν ολοι οι ενδιαμεσοι στοχοι να απομακρυνο- νται,είναι η ‘’στιγμη της αληθειας’’.Σε μια τετοια περιπτωση ,δεν εχει νοημα να λαμβανονται διορθωτικα μετρα.

Σχολιο:Στην περιπτωση αυτή βλεπουμε ότι εγκαιρα εχουν ληφθει διορθωτικα

μετρα με χειροπιαστα αποτελεσματα,δηλαδη οι εκτιμήσεις των στοχων, επανερχονται στην αρχικη τους ημερομηνία.

 στ)  Θεματα συμπεριφορας και ανθρωπινων σχεσεων.

Μαζι με όλα τα παραπανω δεν πρεπει να μας διαφευγει,ότι και στην κατασκευη ενός εργου,τους βασικους ρολους τους παιζουν ανθρωποι,συνεπως και εδώ η ψυχολογια εχει την σημασια της.Κανονες όπως αυτοι του Parkinson και του Μερφυ,πρεπει να τους εχουμε υποψη μας.Ετσι ο πρωτος λεει’’κάθε εργασια απλωνεται χρονικα ώστε να καλυπτει, ολο το χρονο που διατιθεται για την εκτελεση της.’’ενώ ο Μερφυ

εκφραζεται καυστικα γραφει’’Η κάθε εργασια παιρνει τελικα διπλασιο χρονο από αυτόν που υπολογιζεις,και αν διπλασιασεις τον χρονο που προυπολογιζεις παιρνει τετραπλα σιο.’’

Σημειωνεται ιδιαιτερα οτι η μεθοδος των τασεων ,μπορει να λειτουργησει σαν ένα αριστο μεσο επικοινωνιας, για να αντιλαμβανονται ολοι την υπαρχουσα κατασταση με τον ιδιο τροπο.Η πληρης όμως χρηση του προγραμματος του εργου θα επιτευχθει,όταν αυτό γινει το κεντρικο εργαλειο συντονισμου και διοικησης για όλα τα εμπλεκομενα μερη.

 

  ζ)  Συμπερασματα

Σ’αυτό το παιχνιδι του προγραμματισμου, του κτισιματος καταλληλων διαδικασιων ,της μετρησης και της αυξησης της παραγωγικοτητος,της αποθηκευσης και χρησης ιστορικων στοιχειων,καθως και της χρησης βελτιστων πρακτικων, πρεπει να μπουμε ολοι μας,αλλωστε η νεα τεχνολογια δινει σημερα ολες τις απαιτουμενες δυνα- τοτητες.Πρεπει όμως να πουμε ,ότι αυτά τα συστηματα για να αποδωσουν σε μεγαλο βαθμο,απαιτουν ένα νέο τροπο προσεγγισης,και οπως προαναφερθηκε, καταλληλα ιστορικα στοιχεια,όχι μονο από την μεχρι σημερα πορεια του συγκεκριμενου εργου που κάθε φορα  εκτελειται,αλλα και από προηγουμενα παρομοια εργα. Συνεπως απαιτειται ενας χρονος συλλογης και ωριμανσης πριν την εφαρμογή αυτων των μεθοδων.Η ελλειψη οργανωμενων Τμηματων Προγραμματισμου και Παρακολουθησης, στις περισσοτερες Τεχνικες μας Εταιριες και ιδιαιτερα η ελλειψη δυνατοτητας να βλεπουν όλα τα αποτελεσματα των εργων τους συνολικα, όχι μονο απολογιστικα αλλα και την προβολη τους στο μελλον ,μας δειχνει ότι εχουμε ένα κομματι του δρομου που πρεπει να διανυσουμε.

Σημερα λοιπον που ο κατασκευαστικος κλαδος βρισκεται στην κερδοφορα νησιδα της ολυμπιακης προετοιμασιας και του 3ου Κ.Π.Σ. είναι ευκαιρια να προετοιμαστει καταλληλα ,ώστε  και καλυτερα εργα να παραγονται  αλλα και όταν αργοτερα οι Τεχνικες μας Επιχειρησεις, εκτεθουν υποχρεωτικα στον Ευρωπαικο και Διεθνη ανταγωνισμο ,να κερδισουν μια υψηλη θεση προς ωφελος και των μετοχων τους αλλα και της Εθνικης μας Οικονομιας.

 

                                                              Τελος